ครูสาวแฉ เด็ก ป.3 ถูกลงโทษด้วยลำแข้ง
ครูสาวสุดทน เปิดหน้าแฉความเหลวแหลกเละเทะโรงเรียนบนดอยที่เชียงใหม่ เด็ก ป.3 ถูกลงโทษด้วยลำแข้งจนผวาหนัก หนีออกจากโรงเรียน แถมเงินบริจาคช่วยเด็กดอยถูกเบิกไปเที่ยวทะเล ร้องคาราโอเกะ จนเงินกองทุนเกือบหมด ดับความฝันหลังทิ้งเมืองกรุงมาเป็นครูดอย หวังช่วยเด็กด้อยโอกาส
หลังเปิดเทอมใหม่ได้เพียงหนึ่งสัปดาห์ เกิดเรื่องราวที่สร้างความสลดใจในแวดวงการศึกษา เมื่อ นางสาวเพชรรัตน์ พันธ์ุสุจริตไทย ตำแหน่ง ครู คศ.1 รักษาราชการแทนในตำแหน่งผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านแม่แมะ (อันดับ 2) ต.แม่นะ อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่ โพสต์ลงในเฟซบุ๊กส่วนตัว เปิดหน้าแฉพฤติกรรมของครูและบุคลากรในโรงเรียนบางคนที่ทำหน้าที่อย่างไร้จิตสำนึก ทำร้ายได้แม้กระทั่งเด็กนักเรียนไร้ทางสู้ ซึ่งเธอมองว่าเข้าข่ายทำร้ายร่างกาย และทารุณกรรมเด็ก
วันที่ 21 พฤษภาคม 2566 นางสาวเพชรรัตน์ ได้นำคลิปภาพเหตุการณ์ที่ครูผู้ดูแลหอพักของโรงเรียน ถือไม้เรียวสอบสวนความผิดเด็กนักเรียนชาย 4 คน บนลานข้างหอพัก หลังพบว่าขนมในห้องพักครูถูกขโมยไป ในภาพจะเห็นว่าครูคนดังกล่าว สอบสวนเด็กในลักษณะท่าทีข่มขู่ ก่อนจะใช้เท้าเหยียบบ่าของเด็กชายคนหนึ่ง และถีบจนล้มลง จากนั้นได้ใช้ไม้ตีเด็กชายอีกคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆ กัน และใช้เท้าเตะจนล้มคว่ำ ขณะที่เด็กชายทั้งสองร้องไห้และอยู่ในอาการหวาดกลัว หลังเกิดเรื่องทำให้เด็กชาย ป.3 อายุ 10 ขวบ หนึ่งในสองเด็กที่ถูกทำร้ายหวาดผวาหนัก จนไม่กล้ามาโรงเรียนอีกเลย โดยหนีกลับไปอยู่กับมูลนิธิเอกชนที่อุปการะอยู่ก่อนหน้า
นางสาวเพชรรัตน์ เปิดเผยว่า เหตุการณ์ในคลิปเกิดขึ้นในช่วงเช้าของวันที่ 17 มกราคม 2566 ที่ผ่านมา โดยก่อนหน้านี้มีครูบางคนมาเล่าให้ฟัง และบอกว่าอยากดูคลิปหรือไม่ เธอเองไม่ชอบความรุนแรงจึงไม่ดู แต่ในใจลึกๆ ก็มองว่าเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง แต่ยอมรับว่าเก็บเงียบไว้และร่วมกันปกปิด เพราะกลัวมีผลกระทบกับหน้าที่การงาน เพราะเธอทำหน้าที่เป็นรักษาการผู้อำนวยการโรงเรียนในลำดับที่ 2 หากเป็นเรื่องขึ้นมา อาจติดร่างแหถูกลงโทษไปด้วยในฐานะผู้บังคับบัญชาแต่ความรุนแรงต่อเด็กไม่ได้มีแค่เหตุการณ์ในคลิปเท่านั้น เมื่อเดือนตุลาคม 2565 ครูผู้ดูแลหอพักคนเดียวกันนี้ ยังได้ลงโทษเด็กนักเรียนชายคนหนึ่งที่คิดว่าไปพังประตูห้องน้ำ แต่สุดท้ายเป็นการทำร้ายผิดคน ซึ่งเด็กคนนี้อายุ 11 ขวบ หวาดกลัวหนักจนวิ่งหนีเข้าป่า ก่อนที่ภายหลังจะยอมกลับมาเรียน
นางสาวเพชรรัตน์ บอกด้วยว่า เธอได้บรรจุเป็นข้าราชการครูในปี 2560 ที่กรุงเทพมหานคร แต่ด้วยความใฝ่ฝันอยากเป็นครูบนดอย ทำให้ในปี 2565 จึงเลือกขอมาบรรจุที่โรงเรียนบ้านแม่แมะ แต่เมื่อมาเจอเรื่องแบบนี้มากขึ้นเรื่อยๆ จึงสุดที่จะรับได้ และตัดสินใจนำเรื่องราวออกมาแฉ ด้วยความหวังว่าจะทำให้ระบบเหล่านี้หมดสิ้นไปเสียที โดยเธอรู้สึกแย่ที่เด็กๆ ที่เป็นเด็กดอยฐานะยากจนและเป็นกลุ่มด้อยโอกาสต้องมาถูกทำร้ายและอยู่อย่างหวาดกลัว รวมทั้งต้องเสียโอกาสในการออกนอกระบบการศึกษา รวมทั้งการนำเงินบริจาคไปใช้ โดยเธอบอกว่าการออกมาเปิดเผยเรื่องราวในครั้งนี้ พร้อมที่จะโดนปลดออกหรือไล่ออกจากราชการ แต่จะยืนยันว่าจะไม่ลาออกเด็ดขาด เธอยอมแลกทุกอย่าง แม้กระทั่งอนาคตหรือชีวิต เพื่อขอให้ระบบนี้มันไม่เน่าไปกว่านี้